|
|
|
Yazar
|
:
Şirin AŞKAR
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2021
|
|
Sayı |
:
59
|
|
Sayfa |
:
111-121
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Şirin AŞKAR , (2021). THE ADAPTIVE POTENTIALS OF TEMPORARY EDUCATION CENTERS FOR SYRIAN REFUGEE CHILDREN IN TURKEY. Route Education and Social Science Journal , 59, p. 111-121. Doi: 10.17121/ressjournal.2905.
|
|
1184 758
|
Özet
Bazı uzmanlara göre çocuklar hiçbir zaman göçmen sayılmazlar, çocuklar her zaman sürgündürler çünkü ne ayrılmaya ne de istedikleri zaman dönmeye onlar karar veremezler. Türkiye’deki Suriyeli sığınmacı çocuklar düşünüldüğünde onların adına karar veren ebeveynlerinin de sürgün olması ve geçicilik içeren bir statünün gölgesinde inisiyatif ve tasarruf yetkilerinin oldukça sınırlı olması hem kendileri hem de çocukları ile ilgili entegrasyon normlarının müzakere edildiği süreçlerin dışında kalmalarına neden olmaktadır. Bu bağlamdan hareketle, üzerine uzlaşı sağlanmış ve sosyal uyum yönünde atılması gereken önemli bir adım olarak değerlendirilmiş Geçici Eğitim Merkezleri’nin (GEM) kapatılması konusu mercek altına alınmıştır. Bu çalışma, Suriyeli öğrencilerin bilişsel-zihinsel ve sosyal-duygusal gelişimlerini yatay olarak delip geçen böylesine büyük bir müdahalenin sadece öğretmen ve idareci görüşleri üzerinden aktaran çalışmalara alternatif fikirler müzakere etmeye yönelik bir hamledir. Çalışma üç bölüme ayırılmıştır. Birinci bölümde Garza-Guerrero’nun açtığı düşünsel pencerelerden GEM’lerin işlevi değerlendirilmiştir. Sonraki bölümde ise Akhtar’ın duygusal ikmal kavramı üzerinden GEM’ler ele alınmıştır. Son bölümde, konu ile ilgili uluslararası alanyazında yer alan bir dizi çalışmanın sonuçlarına dayanarak GEM’lerin Suriyeli çocukların sosyal intibakı üzerinde adaptif rollerinin tartışılması ile çalışma ana eksenine oturtulmuş olmaktadır. Sonuç olarak, GEM’lerin kapatılması hususu uluslararası güncel alanyazın dikkate alındığında ve göçmen odaklı bir perspektif ile değerlendirildiğinde aslında güdülen amacın tam tersi sonuçların doğmasına sebebiyet vereme potansiyeli olduğu anlaşılmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Suriyeli sığınmacılar, yas, kültür şoku, geçici eğitim merkezleri.
Abstract
Whichever form it takes, migration entails experiences of loss and upheaval, through witch a migrant/refugee must go if he or she is to adapt to the new culture. Yet the mode of migration dictates the very nature and scale of these experiences. Forced immigrants enter the host country under very different circumstances than voluntary or economic immigrants. Immigrants who can easily and frequently visit their countries of origin suffer less than refugees who are barred from such opportunity. As a result, the refugee often resorts to the culturally and emotionally supportive environment of homo-ethnic enclaves/community in the host country. This article attempts to situate the schools established by Syrian community in Turkey, Temporary Education Centers (TECs), within Syrian refugees’ acculturation process. It then assesses the capacity of TECs to function as psychological shelters that provide the needed support and security through the critical stage of transition to the new culture and society. Finally, the article points to the current studies carried out in the field of refugee education that underscore the critical role of schools/institutions established by refugee/migrant communities in terms of providing stable acculturation process. The article argues that any approach towards integration that doesn’t equally place refugees and hosts needs at the center of the process, will produce outcomes that are opposite to those were intended.
Keywords
Syrian refugees, acculturation, culture shock, temporary education centers.
