|
|
|
Yazar
|
:
Mehmet Sıddık TURAN
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2025
|
|
Sayı |
:
91
|
|
Sayfa |
:
196-222
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Mehmet Sıddık TURAN , (2025). MEYDAN VE MEYDANLARA YERLEŞTİRİLEN ANIT HEYKELLERİN POLİTİK VE ESTETİK İMGE OLARAK DÖNÜŞÜMÜ. Route Education and Social Science Journal , 91, p. 196-222. Doi: 10.17121/ressjournal.3638.
|
|
43 44
|
Özet
Meydan ve meydanlarda bulunan her temsil zamanının tüm sosyolojik gerçekliğini gelecek kuşaklara hem bellek taşıyıcısı olarak hem de iktidar ve toplum arasındaki ilişkiyi aktarmada çok önemlidir. Bu her iki unsur mevcut iktidarların kendilerini meşru kıldıkları ve egemenlik taleplerini temsiller aracılığıyla ilettikleri mekânlar olarak da kullanılmıştır. Böylelikle meydanların sınırları ve konumları çok belirgin olsa da özerk alanlar olmalarından kaynaklı buralara yerleştirilen her temsil de büyük bir öneme sahip olduğu görülmüştür. Fakat özellikle Romantizm Dönemine kadar meydanlar ve meydanlara yerleştirilen temsiller, iktidarın halka her an her yerde olduklarını, güç ve hâkimiyetlerini, zenginlik ve uhrevi temsillerini işaret ederken, bu dönemden sonra tersine bir dönüşüm yaşanmaktadır. Bu açıdan mevcut çalışma, meydan ve meydanlara yerleştirilen temsillerin estetik ve politik anlamdaki dönüşümünü ortaya koymakta ve literatürde bulunan sınırlı alan yazına önemli katkılar sağlayarak gelecekteki araştırmacılara da ışık tutacaktır. Çalışma kapsamında nitel araştırma yöntemlerinden gösterge bilimsel analiz yöntemi kullanılarak, ifade edilen dönüşümü açıklayan aktarımlara karşılık gelen sanat eserlerinden somut örnekler verilmiştir. Bulgular, Romantizm Dönemiyle yönetim biçimlerinin değişim taleplerine karşılık meydan ve meydanlardaki bu temsiller tümüyle değiştiğini göstermektedir. Ayrıca artık at üstünde kralın, üniformalı resmiyetin, şaşalı ve ciddi duruşu ketum yöneticinin, ideal bedene sahip aristokratın ve gösterişli zenginin anıtsal heykelleri yerine; meydanlara bir gergedan, örümcek, boğa vb. figürlerin alaysı, aşağılayıcı ifadeleri olan temsillerin sergilendiği tespit edilen diğer bir önemli bulgudur. Sonuç olarak çalışma, geçmişte meydan ve meydanlardaki temsillerin toplum ve iktidar arasındaki ilişki bağlamında neden bu kadar önemli olduğunu ortaya koyarken, bugün meydanlarda sergilenen temsillerin neden bu kadar çarpıcı olduklarını da göstermektedir.
Anahtar Kelimeler
Anıt, Meydan, Anıt Heykel, Meydan ve İktidar, Kamusal Alan
Abstract
Water is indispensable to humanity and life itself, since life as we know it would be impossible without it. In the current study, based on examples from the literature, the relationship between water and civilization was examined through artistic examples that present the shapeless, transforming and fluid characteristics of this relationship in an aesthetic manner. The relationship between water and art underwent some pragmatic changes from the first civilizations to the time when modernism attempted to complete its transformation. A pivotal moment in understanding this transformation’s connection to art is marked by Marcel Duchamp’s readymade, “Fountain”. The fountain’s potential for power over water becomes visible through some autonomous designs. The aesthetic applications in the presentation of the autonomous system create a relationship of forms. If we were to imagine Duchamp’s “Fountain” in use, it is suggested that the liquid would be expelled by the body, rather than a conventional spout. In addition, the reclining position of the urinal evokes the image of a pool. This biomechanical system, through the controversies it has generated as a morphological element, has offered different application areas within the content of contemporary art, and has become the ancestor of numerous contemporary movements such as body and readymade art. The flow of water from the fountain requires a hydro-mechanical automaton system. This relationship, which encompasses technical, aesthetic, civil, and essential reasons, has been examined through the lens of power, with a particular focus on the examples generated by this power. Drawing inspiration from Duchamp’s “Fountain” and the concepts explored in “The Morphology of Water: Fluidity and Movement in Art”, this study delves into the ways in which water has been employed as a means of artistic expression.
Keywords
Duchamp, Water, Fountain, Water Morphology and Art, Robotic Automat.
