|
|
|
Yazar
|
:
Fahriye ÇAKIR
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2023
|
|
Sayı |
:
81
|
|
Sayfa |
:
205-214
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Fahriye ÇAKIR , (2023). OBJECTIVE RELATIONS BETWEEN DIPLOMACY AND TRANSLATION FROM THE PERSPECTIVE OF POWER RELATIONS. Route Education and Social Science Journal , 81, p. 205-214. Doi: 10.17121/ressjournal.3419.
|
|
402 318
|
Özet
Bu çalışmada diplomasi ve çeviri arasındaki nesnel bağıntılar uluslararası arenadaki güç mücadeleleri bağlamında kurulan güç ilişkileri, bu ilişkiler sonucu oluşan güç dengeleri ve çevirinin diplomatik bir araca dönüşme durumları ele alınmıştır. Diplomasi tarihi ilkel toplumlara kadar dayandırılan bir uzlaşı ve iletişim sanatıdır. Bilinen en eski diplomatik ilişki yöntemlerinden ad-hoc yöntemi XV. yüzyıl itibariyle terk edilmeye başlanmış ve değişen çağa uyumlu diplomatik yöntemler geliştirilmiştir. Kalıcı elçiliklerin kurulmaya başlanması ile diplomasi tam anlamıyla kurumsal, resmî bir boyut kazanmıştır denilebilir. XIX. yüzyılın ikici yarısından itibaren ulusal dil ve kültür tanıtımının diğer uluslarla ilişkiler kurabilmek, yeni pazarlar edinebilmek için diplomasinin ne denli gerekli olduğu gerçeği daha net anlaşılmıştır. Küreselleşme diplomasinin değişen güvenlik algıları ve tehditleri için kullanılabilecek güçlü bir yöntem olduğunu uluslararası alandaki siyasi aktörlere göstermiştir. Bununla birlikte diplomasinin değişen bu yeni dünya düzenine uyumlu hale gelmesi gerçekliği de gün yüzüne çıkmıştır. Diplomasi büyük bir paradigma kırılışı yaşayarak kültürel, sosyal ve simgesel sermayeleri geliştirici ve ulusal çıkarları destekleyici birçok yeni alt alana bölünmüştür. Bu bölünüş diplomasinin çeviri alanına daha fazla yaklaşmasını sağlamıştır. Çeviri uygulama boyutuyla bir iletişim eylemidir, kuramsal açıdan ele alındığında ise diller arası ve diller ötesi eylemlerin gerçekleştirilişinde bilişsel art alanın yani simgesel sermayenin geliştirilmesidir. Çalışmada diplomasi ve çeviri birlikteliği kültürel boyutunun yanı sıra çeviri bilim teorisyenlerinden ideoloji ve güç ilişkilerini göz önünde bulundurarak kuramsal alanlarını yaratan kuramcılardan Antoine Berman ve Lawrence Venuti açısından da ele alınmıştır.
Anahtar Kelimeler
Anahtar Kelimeler: Diplomasi, çeviri, güç ilişkileri, Antoine Berman, Lawrence Venuti
Abstract
In this study, the objective relations between diplomacy and translation, power relations established in the context of the power struggles within the international arena, the established power dynamics, resulting power balances, and the transformations of translation into a diplomatic instrument have been examined. Diplomacy, an art of conciliation and communication, can be traced back to ancient societies. The ad-hoc method, one of the earliest known diplomatic relationship approaches, started to be abandoned from the XV. century, giving way to diplomatic methods that adapted to the changing times. With the establishment of permanent embassies, diplomacy gained a fully institutional and official dimension. From the second half of the XIX. century, the importance of diplomacy in promoting national language and culture to establish relations with other nations and gain access to new markets became clearer. Globalization demonstrated that diplomacy could be a potent tool for addressing changing security perceptions and threats in the international arena for political actors. However, the reality also emerged that diplomacy needed to adapt to this new world order. Undergoing a significant paradigm shift, diplomacy has been divided into several new subfields that focus on developing cultural, social, and symbolic capital while supporting national interests. This division has brought diplomacy closer to the field of translation. As a communication practice, translation involves the development of cognitive subfields and symbolic capital in the realization of cross-lingual and cross-cultural actions. The study examines the convergence of diplomacy and translation from a cultural perspective and considers the theoretical areas created by translation scholars Antoine Berman and Lawrence Venuti, taking into account ideology and power relations.
Keywords
Keywords: Diplomacy, translation, power relations, Antoine Berman, Lawrence Venuti
