Özet
İŞ GÜCÜ VERİMLİLİĞİ İLE İMALAT SEKTÖRÜ BÜYÜME HIZI ARASINDAKİ İLİŞKİ
Beşeri sermaye kavramı, ekonomik kalkınmanın önemli unsurlarından biri olarak özellikle 1960’lı yıllarda ortaya çıkmış ve sonrasında bilgi ve teknoloji yoğun üretimin hız kazanmasıyla birlikte büyüme ve kalkınma sürecindeki önemi de artmıştır. İçsel büyüme teorilerinin çıkışıyla, beşeri sermaye ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki teorik olarak tartışılan ve ampirik olarak test edilen bir konu olmuştur. Bu çalışma, işgücü verimliliği ile imalat sanayi büyüme hızı arasındaki ilişkinin Türkiye ekonomisi özelinde incelenmesini amaçlamaktadır. Konu ile ilgili literatürü takiben, bu makalede, diğer çalışmalardan farklı olarak beşeri sermaye göstergesi olarak, işgücü verimliliği kullanılmıştır.Söz konusu ilişkiyi tespit edebilmek için Johansen Eşbütünleşme Metodolojisi ve Granger Nedensellik Analiz yöntemleri benimsenmiştir. Elde edilen sonuçlara bağlı olarak imalat sanayi büyüme hızı ile işgücü verimliliği arasında çift yönlü bir nedensellik ilişkisi olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlar, ekonomik büyümenin, bir taraftan beşeri sermayeyi belirlerken, diğer taraftan beşeri sermayenin göstergeleri tarafından belirlendiğini göstermektedir Elde edilen sonuçlardan ve uygulamalı literatürden hareketle, imalat sanayinin geliştirilmesi ve işgücü verimliliğinin arttırılmasının gerekliliği anlaşılmaktadır. Fiziki sermaye yatırımları gerekli ancak yeterli değildir. Beşeri sermaye yatırımlarının ise iktisadi gelişmeye katkısı uzun dönemli özel sektör ve planlı kamu politikalarıyla mümkün olabilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Verimlilik, işgücü verimliliği, eşbütünleşme, granger nedensellik
