Özet
OKUL ÖNCESİ EĞİTİMİ ÖĞRETMENLERİNİN ÇOCUKLARIN AKRAN İLİŞKİLERİNE YÖNELİK ALGILARININ BELİRLENMESİ
Bu araştırmanın amacı, okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin küçük çocukların akran ilişkilerine yönelik algılarının belirlenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu, Ege Bölgesi’ndeki sekiz ilde Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı bağımsız anaokulu ve anasınıflarında görev yapan 48 okul öncesi eğitimi öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmanın bulgularına göre, öğretmenlerin akran ilişkileri ile ilgili sınıfta en sık karşılaştıkları ilk üç sorun; sosyal becerilerdeki eksiklik, şiddet-saldırganlık ve tartışma-kavgadır. Okul öncesi öğretmenleri, akran ilişkilerini olumlu yönde etkileyen ilk üç değişken olarak sosyal becerilere sahip olmayı, anne-baba-çocuk arasındaki iletişimi ve yaşı ifade etmişlerdir. Öğretmenler, akran ilişkilerini olumsuz yönde etkileyen ilk üç değişken olarak davranış sorunlarını, anne-baba tutumunu, anne-baba-çocuk arasındaki iletişimi ve sınıfın kalabalık/tenha oluşunu belirtmişlerdir. Öğretmenler, sınıftaki akran ilişkisi sorunlarını çözmede en sık izledikleri ilk üç strateji olarak çocukları kendi sorunlarını çözmeleri için yönlendirme, ailelerle görüşme ve ödül-ceza stratejilerini kullanmadır. Öğretmenlere göre bir çocuğun akran şiddetine maruz kaldığını gösteren en önemli belirtiler; çocuğun içine kapanık, çekingen tutumu, ağlaması, okula gelmek istememesidir. Bir çocuğun akranlarına şiddet uyguladığını gösteren en önemli davranış saldırganlıktır. Ayrıca çocuğun akranları tarafından sevildiğini gösteren en önemli belirtiler, diğer çocukların bu çocukla sürekli etkileşim halinde olması, bu çocuğun akran grubunda popüler olması ve diğerlerine liderlik yapmasıdır.
Anahtar Kelimeler
Okul öncesi eğitim, okul öncesi öğretmenleri, okul öncesi dönem çocukları, akran ilişkileri.
