Özet
DİLSEL ETKİLEŞİM SÜREÇLERİNİN KÜRTÇE-TÜRKÇE DİL ETKİLEŞİMİNDEKİ TEMEL GÖRÜNÜMLERİ
Dilin dışsal etkenlere bağlı olarak farklı düzlemlerinde yeni birimlere sahip olması, yapısal ve anlamsal örüntüsünü yeniden oluşturmasına neden olabilmektedir. Bu uygulamanın gerçekleşmesi için model dilden aktarılan ya da kopyalanan yeni birime temel kod alanında ihtiyaç duyulması ve alıcı dilin iç düzenlenişinin buna uygun hale getirilmesi gerekmektedir. Kürtçenin temel dil olarak model dil Türkçeden aktardığı ya da kopyaladığı birimlerin etkileşimin süresine ve yoğunluğuna bağlı olarak içerik ya da işlev birimleri şeklinde aktarımları ya da kopyalanmaları gerçekleşebilmektedir. İkidilliler temel kodlarıyla sözceler ürettiklerinde bütüncül olarak aktarımı yapılmış ya da seçimli olarak kopyalanmış etkileşim-birimler verilerden gözlemlenebilmektedir. Bunun yanında Kürtçedeki izafe eki ve eğik durum belirteci gibi bağımlı işlevsel birimlerin yeni birimlerle birlikte karma sözce öğelerini oluşturarak kullanımlarına devam edildikleri anlaşılmaktadır. Ayrıca Kürtçe yardımcı eylemlerin işlevsel özellikleri bakımından kullanımından vazgeçilmeyen ve model kod etkileşimini sınırlayıcı birimler oldukları anlaşılmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Dilsel etkileşim, ikidillilik, Türkçe, Kürtçe, kod kopyalama
