Özet
SARF İLMİ LİTERATÜRÜNDE ÖNE ÇIKAN METOTLAR
İnsan hayatında meydana gelen maddi ilerlemelere paralel olarak fikir ve dilde de birçok yeni gelişme gerçekleşmiştir. Dil hususundaki bu gelişmelere ulaşabilmek için sarf ilminin kaynakları üzerinde değişik bakış açılarıyla yapılacak yeni bilimsel çalışmalarla farklı metotlar, yeni teoriler ve sistemlerin keşfedilmesi gerekmektedir. Zira tüm toplumların bekası dile bağlıdır. Dilini kaybeden bir millet yok olmaya mahkûmdur. Bu makale dildeki klasik ve çağdaş sarf kaynaklarında mevcut metotları ele alan bir çalışma olup iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde Halîl b. Ahmed el-Ferâhidî (ö. 175/791), öğrencisi Sîbeveyhi (ö. 180/796), el-Müberrid (ö. 286/899), İbnü’s-Serrâc (ö. 316/929) gibi kadîm dil âlimlerinin ayrıca Cürcânî (ö. 471/1078), Sekkâkî (ö. 626/ 1229) ve İbnü’l-Hâcib (ö. 646/1249) gibi müte’ahhir dil bilginlerinin eserlerinde sarfla ilgili bölümler ele alınmıştır. Bunun yanında çağdaş dönemdeki el-Hamelâvî (ö. 1351/1932), er-Râcihî (ö. 2010/1431) ve el-Hâfız gibi önemli dil âlimlerinin sarfla alakalı müstakil eserleri de incelenmiştir. İkinci bölümde ise ilk bölümde incelenmiş olan sarf kaynaklarında izlenen metotlar bilimsel bir bakış açısıyla tahlil edilerek söz konusu eserlerde farklı sarf metotları tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Arap Dili, Sarf, kelime bilgisi, literatür, kaynak.
