Özet
EU PARENTAL LEAVE DIRECTIVE UNDER THE EUROPEAN UNION GENDER EQUALITY POLICIES AND MATERNAL LEAVE IN TURKISH LABOR LEGISLATION
Çalışmak ve ekonomik bağımsızlığını sağlamak temel bir insan hakkı olmasına rağmen kadınların istihdama katılımında gerekli fırsat eşitliğine kavuşabildiklerini söylemek henüz mümkün değildir. Kadınların istihdamdan uzak kalmalarının toplumsal ve sosyolojik pek çok sebebi olduğu kolayca söylenebilecektir. Bu sebeplerin en başında da toplumsal normların, iş ve aile yaşamı içerisinde yaşanan dengesiz yük dağılımı vasıtasıyla hane içi hizmetlerden sadece kadınları sorumlu tutması sayılabilir. Kadınların maruz kaldığı bu eşitsizliği ortadan kaldırmak için pek çok uluslararası metin hazırlanmış ve dünya genelinde çeşitli politikalar üretilmiştir. Avrupa Birliği, insan hakları ve insan hakları özelinde kadın hakları noktasında da küresel bir lider konumundadır. Kuruluşundan itibaren ekonomik temelli bir oluşum olan Birlik, kadın haklarına da ekonomik bir temelde yaklaşmış ve en temelde kadın istihdamını artırmayı hedeflemiştir. Bu hedef doğrultusunda iş ve aile yaşamını uyumlaştırmaya ve bu doğrultudaki uygulamalara son derece önem veren Avrupa Birliği, iş ve aile yaşamını uyumlaştırma amacıyla pek çok direktif hazırlamış/sosyal politika aracı kurgulamıştır. Bu araçlardan birisi de çocuk sahibi olan çalışanlara, doğum sebebiyle verilen izindir. Doğum sebebiyle verilen izin, analık izni, babalık izni ve ebeveyn izni gibi aralarında ince farklılıklar barındıran kavramlarla ifade edilmektedir. İşbu müessese, Avrupa Birliği müktesebatında kendini Ebeveyn İzni olarak göstermektedir. Bu çalışmada; Doğum sebebiyle verilen izin müessesinin Avrupa Birliği direktiflerinde ve aday ülke Türkiye’nin ulusal mevzuatında nasıl yer aldığı; Analık izni, babalık izni ve ebeveyn izni kavramları arasındaki nüans temelinde, karşılaştırmalı bir şekilde incelenmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Cinsiyet Eşitliği, Ebeveyn İzni, Kadın Hakları, İstihdamda Kadın Erkek Eşitliği, İş ve Aile Yaşamının Uyumlaştırılması