Özet
TOPLUMU İNŞÂ SÜRECİNDE KUR’ÂN’IN ESKİ TOPLUMLARA KARŞI TUTUMU
İnsan, Yüce Yaratıcıya kulluk için yaratılmıştır. Yaratıcıya kulluk, O’na bağlılık, O’nunla irtibatlı olarak ve O’nun ölçüleri doğrultusunda yaşamaktır. Bu kutlu amaç doğrultusunda insan hem maddî hem manevî yönden en güzel biçimde ve donanımlı olarak yaratılmıştır. Toplumdaki güzel davranışlar vahiyle takdir edilmiş ve bu davranışların toplum genelinde yaygınlaşması istenmiştir. Bu da Kur’ân’ın bir toplumu inşâ ederken dine uygun yönlerinin devamına müsaade etmesine ve geliştirmesine dönük yönünü oluşturmaktadır.
Bu çalışmada Kur’ân toplumu nasıl inşâ etmiştir, bu inşâ sürecinde hangi metot, ilke ve yöntemleri kullanmıştır, toplumu inşa ederken nasıl bir yol izlenmesi gerektiği, konu ile ilgili olarak Kur’ânî metotların neler olduğu konularına değinilmiştir. Bunun için öncelikle vahiy öncesi Mekke toplumunun dinî, ticarî, coğrafî, kültürel-sosyal ve ahlakî yaşam tarzı incelenmiş, akabinde Mekke/Medine toplumunun bireysel ve toplumsal inşası ele alınmış, Mekkî/Medenî sûreler çerçevesinde bireylerin/Müslümanların insan profili ve kişilik özellikleri ortaya konulmuştur. Hakikati kabul etmeyen toplumun yerine başka toplumun gelmesi, Kur’ân’ın inşâ ettiği toplumun itikadî, amelî, kültürel, ekonomik ve siyasi özellikleri ve Kur’ân toplumu ile cahiliyye toplumu mukayesesi yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Tefsir, İnşâ, Toplum, Süreç, Tutum.
