Özet
METAPHYSICAL AND ONTOLOGICAL CHART OF THE EARLY MEDIEVAL PERIOD
Varlık öğretisi olan ontoloji, metafizik ile ortak ve sınır konuları ele alır. Metafiziğin kavranması, hakikatin dışa vurması olarak ontolojiyi içerir ve felsefi düşünüşün en temel araştırma alanını oluşturur. Tarihsel ve kültürel bağlamlarda gelişip değişiklik arz eden söz konusu alanlar, Orta Çağın da dahil olması üzere geleneksel metafizik olarak adlandırılan büyük bir sistemin başlangıç döneminde birbirine içkindir. Önemli bir metafizik unsur olan bu içkinliğin temellendirilmesindeki öz farkı nedeniyle geleneksel metafiziğin başlangıç dönemi için görünür adıyla nitelendirilebilen metafizik, Hıristiyanlığın ortaya çıkmasıyla aşkın metafizik olarak ayırt edilebilir yönde değişime uğrar. Orta Çağ düşünürlerinin varlıktan söz ettiklerinde, düşünce yapılarında metafizik unsura rastlamak her zaman mümkündür. Burada açıklanmaya tabii tutulması gereken mesele, Orta Çağın metafizik ve varlık tablosunda Eflâtunculuk ile Aristotelesciliğin uzlaşmasını sağlayan koşullar, özellikler doğrultusunda belirlenen insanın konumudur. Bu çalışmada, mutlak aşkın olan Orta Çağın metafizik unsurun ve insanın varlıktaki gerçek yerinin konumlandırılması dolayısıyla dönemin sosyal, felsefi, tarihsel ve kültürel şartlarının birbirileriyle ilintili olarak ele alınması amaçlanmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Metafizik, varlık, insanın konumu, Eflâtunculuk, Aristotelescilik.
