Özet
AB ORTAK ÇEVRE POLTİKASI VE TÜRKİYE’NİN UYUMUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ
Küreselleşme kavramı ile tartışılır hale gelen çevre ve çevre politikası kavramları günümüzün en çok tartışılan konularındandır. Sanayi toplumlarının oluşmasıyla çevre politikaları ve çevre hukuku gibi ‘çevre söylemleri’ gündeme gelmiştir. Sanayileşme ile birlikte oluşan hava kirliliği, nüfus artışıyla birlikte ortaya çıkan hızlı ve çarpık kentleşme, şehirlerin doğal ve kırsal alanlara doğru genişlemesi, zirai ilaçların yaygın kullanımı, fosil yakıtlara olan artan oranda bağımlılık gibi birçok faktör özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısından sonra şekillenen çevre politikalarının odağını oluşturmaktadır. Avrupa Birliği (AB) 1987 Avrupa Tek Senedi (ATS) ile çevre politikasına resmiyet kazandırmış ve kurucu antlaşmalara dâhil etmiştir. Çeşitli Çevre Eylem programları (ÇEP) ile AB Ortak Çevre Politikası (OÇP) sürekli gelişme içinde olmuştur. AB adaylık süreci içinde bulunan ülkeler açısından çevre politikası, AB mevzuatına uyum açısından önem kazanmaktadır. Bu çalışmada AB-OÇP oluşumu, tarihsel gelişimi ve Türkiye’nin OÇP’ye uyumu üzerinde durulmaktadır. Bu kapsamda Türkiye’nin AB çevre faslının kriterlerini yerine getirme ve uyum konusundaki durumu değerlendirilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Çevre, Çevre Politikası, Ortak Çevre Politikası, Türkiye-AB
