|
|
|
Yazar
|
:
Mehmet Ş. ÇAĞMAR
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2017
|
|
Sayı |
:
20
|
|
Sayfa |
:
117-124
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Mehmet Ş. ÇAĞMAR , (2017). AHLAKIN OLUŞUMUNDA TOPLUMSALLIĞIN ROLÜ: DARWIN VE NIETZSCHE. Route Education and Social Science Journal , 20, p. 117-124. Doi: 10.17121/ressjournal.831.
|
|
1685 1052
|
Özet
Ahlakın oluşumu, birçok yönden ele alınabilir bir durum olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu durum, ahlakın bizim bütün yaşamsal dinamiklerimizi içerisinde barındıran büyük bir yapı olarak toplumsallık yönümüzle ilişkili olmasından kaynaklanmaktadır. Toplumsal yaşamımız içerisinde ahlaki yargılarımız bizim kendi başımıza ürettiğimiz yargılardan oluşmaz. Onun oluşmasında toplumsallığın oluşturmuş olduğu bir temel vardır. Bu temeller içerisinde birey olarak bulunduğumuz nokta, ahlaki yargılarımızı hem kendi yaşamamıza uygulamamız hem de bunun kuşaktan kuşağa devam etmesi için kendimizden sonraki kişilere taşımanın bir aracı olmamızdır. Ancak böyle bir durum içerisinde toplumsallaşma ahlak üzerinde belirlenime sahip bir güç olarak yerini koruyup ahlakı belirleyen şeyin ahlakın kendisi olmaktan ziyade toplumsallık tarafından belirlenen bir şeye doğru götürmüştür. Böylece bu durum, ahlakın toplumsallık tarafından belirlenen bir şey olarak kökeniyle ilgili bir manipüle olma problemiyle karşı karşıya kalmamız gibi bir problemi doğurmuştur. Biz de bu makalede, ahlakın oluşmasında toplumsallığın nasıl bir rol oynadığını ele alırken öncelikle Darwin’de bireyin toplumsallaşma eğiliminde ahlakın nasıl konumlandırıldığını belirlemeye çalışacağız. Daha sonra ise Darwin’in açtığı bu tartışmayı Nietzsche’nin ahlakın kökeni açısından yapmış olduğu eleştiriler üzerinden ele alıp tartışmaya çalışacağız.
Anahtar Kelimeler
Ahlak, Toplumsallık, İçgüdü, Ahlakın Kökeni, Güç istenci
Abstract
The formation of morality emerges as a situation that can be dealt with in many ways. This is due to the fact that morality is related to sociality as a large structure that embraces all our vital dynamics. Our moral judgments within our social life do not consist of judgments we produce our own initiative. There is a foundation in the formation of sociality in its formation. The point we have as individuals in these bases is that we have to practice our moral judgments both in our own lives and as a means of carrying them to the next person in order to continue with this. In such a situation, however, socialization has taken its place as a force of determination on morality and has taken it towards something that is determined by sociality rather than by morality itself. So this creates a problem that we have to face the problem of being manipulated about the origin of morality as something determined by sociality. While we discuss how sociality plays a role in the formation of morality in this article, we will first try to determine how ethics is positioned in the individual's tendency to socialize in Darwin. We will then try to discuss this debate, which Darwin opened up, with criticism that Nietzsche made in terms of the root of morality.
Keywords
Morality, Sociability, Instinct, Root of Morality, Powerfulness
