|
|
|
Yazar
|
:
Serkan ÖZDEMİR
& Ayten AKATAY
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2020
|
|
Sayı |
:
57
|
|
Sayfa |
:
167-196
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Serkan ÖZDEMİR & Ayten AKATAY, (2020). İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ UYGULAMALARININ ÖRGÜTSEL DAYANIKLILIK VE ÖRGÜTSEL ÇEVİKLİK ÜZERİNDEKİ ETKİSİ. Route Education and Social Science Journal , 57, p. 167-196. Doi: 10.17121/ressjournal.2850.
|
|
1023 948
|
Özet
Dünyada değişimin hız kazandığı çağımızda, örgütler hayatta kalmak için çevreye uyum sağlamak zorundadır. Örgütler çevrelerinde rakiplerin faaliyetleri, yeni teknolojiler, inovasyon sonucu gerçekleşen sürekli değişim ortamında örgütsel çeviklik sayesinde uyum sağlamaktadır. Ekonomik krizler, doğal felaketler, salgın hastalıklar gibi öngörülemeyen yıkıcı değişim ortamında ise örgütler, örgütsel dayanıklılık ile hayatta kalmaktadır. Örgütün en önemli unsurunun insan olduğu göz önüne alındığında örgütsel dayanıklılığı ve çevikliği arttırmak amacıyla insan kaynakları yönetimi (İKY) uygulamaları önemli bir etkiye sahiptir. Örgütsel dayanıklılık değişkeni bilişsel dayanıklılık, davranışsal dayanıklılık ve bağlamsal dayanıklılık olarak üç boyutta çerçevelendirilmiştir. Örgütsel çeviklik değişkeni müşteri çevikliği, faaliyet çevikliği ve işbirliği çevikliği olarak üç boyutta çerçevelendirilmiştir. Saha araştırması İstanbul ilinde gerçekleştirilmiş ve araştırma kapsamında 602 katılımcıdan veri toplanmıştır. Toplanan veriler faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizi aracılığıyla değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda İKY uygulamaları ile örgütsel dayanıklılık arasında orta düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. İKY uygulamaları ile örgütsel çeviklik arasında ise zayıf düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Kapsamlı ve istikrarlı İKY uygulamalarının örgütsel dayanıklılığa önemli bir etkisinin olduğu, örgütsel çevikliği geliştirmek için ise daha farklı ve hedefe yönelik İKY uygulamalarına ihtiyaç duyulduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
İnsan kaynakları yönetimi, İKY, İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları, örgütsel dayanıklılık, örgütsel çeviklik.
Abstract
In our age where change is accelerating in the world, organizations have to adapt to the environment in order to survive. Organizations adapt to the environment of continous change which occurs as a result of competitors’ activities, new technologies and innovations as a result of by means of organizational agility. Organizations survive disruptive change such as economic crises, natural disasters, epidemics by means of organizational resilience. Considering that the most important element of the organization is its people, in increasing organizational resilience and agility, human resource management (HRM) practices have an important impact. Organizational resilience variable is examined in three dimensions as cognitive resilience, behavioral resilience and contextual resilience. Organizational agility is examined in three dimensions as customer agility, operation agility and partnering agility. The field study was conducted in Istanbul and within the range of the study data were collected from 602 participants. Collected data were analyzed by factor analysis, correlation analysis and regression analysis. As a result of the study it is found that there is a medium level relationship between HRM practices and organizational resilience. A weak level relationship between HRM practices and organizational agility is identified. As a result of the research it is concluded that comprehensive and consistent HRM practices have a significant impact on organizational resilience, and that more different and targeted HRM practises are needed to improve organizational agility.
Keywords
Human resource management, HRM, Human resource management practices, organizational resilience, orga
