|
|
|
Yazar
|
:
Şeyma Nalan Ekice
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2019
|
|
Sayı |
:
43
|
|
Sayfa |
:
158-170
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Şeyma Nalan Ekice , (2019). ARTHUR DANTO ÖZGÜRLÜĞÜ: SANATIN SONUNDAN SONRA. Route Education and Social Science Journal , 43, p. 158-170. Doi: 10.17121/ressjournal.2438.
|
|
1408 1027
|
Özet
1984 yılında sanat eleştirmenliğine başlayan ve bu yıldan itibaren ‘The Nation’ dergisinde sanat yazıları yazan sanat eleştirmeni ve filozof Arthur Danto, eleştirmenliğe başladığı ilk senesinde ünlü makalesi ‘Sanatın Sonu’nda 1960’lı yıllarda sanatın sonlandığını dile getirmiştir. Büyük tartışmalara neden olmasına rağmen iddiasını aynı şekilde sürdüren Danto, on yıl sonra da düşünce ve görüşlerini iddia ettiği sav çerçevesinde daha detaylı sunabilmek adına kitaplaştırdığı ‘Sanatın Sonundan Sonra: Çağdaş Sanat ve Tarihin Sınır Çizgisi’ adlı eserini yayımlamıştır. Ancak bu kez Danto, belki de makalesinde olduğu gibi eserin adından kaynaklı yanlış anlaşılma olasılıklarına karşı tedbiren yeni kitabının adına ‘Sonra’yı ilave etme ihtiyacı duymuştur. Çünkü bu başlık da ilk başta, özellikle kitabı okumayanlar için negatif bir çağrışım yapsa da; aslında Danto ‘Sanatın Sonu’ deyimiyle, temsili sanatların taklitçiliği ile modern sanatın kendine özgü biçimciliğinden sıyrılmayı başarmış sanatın özgür, çoğulcu, kural tanımaz yeni yapısını anlatmaya çalışmıştır. Bu yüzden de ‘Sanatın Sonundan Sonraki Sanat’ ve ‘Tarih Sonrası Sanat’ gibi tanımlamalarda da bulunmuştur. Danto’yu diğer sanat eleştirmenlerinden ayıran nokta ise sanatı belirli standart, kalıplaşmış norm ve ilkelerle anlatmaya ve yorumlamaya alışmış kişilerin karşısına kendisine özgü tarihsel ve kültürel bir model ve metodolojiye dayalı geliştirdiği eleştirel bir programla çıkmayı başarabilmesidir. Dolayısıyla Danto, daha çok sanatın dönüşüm ve değişim noktalarındaki geçişleri dikkate alan ve dünden bugüne sanatın nasıl özgürleştiğiyle ve onun daha ne gibi alternatifler sunabileceğiyle ilgili konular üzerine eğilmektedir. Bu çalışmada da, Danto’nun ‘Sanatın Sonu’na dair ortaya attığı baskın kavramlar ele alınarak oluşturulan yedi başlıkta sanatın temsili yeterlilikten postmodernizme kadar giden yolculuğundaki durak noktaları, kırılmaları ve değişimleri anlatılmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Öngörü, Nesnel Tarihsel Yapılar, Tarih Sonrası Sanat, Sanatın Özgürleşmesi, Pop Sanat.
Abstract
Art critic and philosopher Arthur Danto, who started art criticism in 1984 and has been writing art articles in the journal 'The Nation' since this year, stated that art ended in the 1960s in his famous article 'The End of Art' in his first year as a critic. Although it caused serious discussions, Danto continued his claim in the same way and published his book titled 'After the End of Art: Contemporary Art and the Pale of History' which he collected in a book ten years later in order to present his ideas and views in more detail within the framework of the assertion he claimed. However, this time, Danto felt the need to add 'After' to the name of his new book perhaps as a precaution against the possibilities of misunderstanding due to the name of the work as in his article. Because, although this title evoked negative feelings at first especially for those who did not read the book, with the statement “The End of Art”, Danto actually tried to explain the free, pluralist and irregular new structure of the art which succeeded in eluding from the specific formalism of the modern art and imitation of the representative arts. Therefore, he made definitions such as 'Art After the End of Art' and 'Post-Historical Art'. What distinguishes Danto from other art critics is that he succeeded in facing the people, who are accustomed to express and interpret art with certain standards, stereotyped norms and principles, with a critical program that he developed based on a unique historical and cultural model and methodology. Accordingly, Danto mostly focuses on issues that take into account the transitions at the transformation and change points of art, how art has become free from past to today and what kind of alternatives it can offer. In this study, the dominant concepts put forward by Danto regarding 'The End of Art' were discussed and the stop points, breaks and changes in the journey of the art from representative competence to postmodernism were tried to be expressed under the seven titles created.
Keywords
Foresight, Objective Historical Structures, Post-History Art, Liberation of Art, Pop Art.
